Anna
Ze was armer dan arm en ze stierf met vreugde, Haar lief was tien jaar dood, de laatste levensboot bracht haar bij haar grote man. Biddend overlaadde hij de wereld met 1000 geschenken, Al zagen de buren en Notabelen dat niet, Clavecimbel, orgel geworden, speelde Hij zwijgend stil bloemen te toveren. Maar hij was dood en als dank voor zijn geschenken lieten de Notabelen haar verhongeren in kou en eenzaamheid. Biddend vraag ik, niets voor Anna, Want ze heeft haar leven gegeven voor 1000 geschenken Ze vond weer haar grote man, Biddend vraag ik, Help de Notabelen. En de buren? We zijn allemaal buren.Vierhouten 2010-05-27